Çantalarımızı ( iki koca bavulla buralara gelemeyeceğimizden bavulları Santa
Marta'daki otele nasıl bıraktığımızı hiç sormayın) bırakıp aşağıya indiğimizde
saat 13:00 olmuştu, sahilden Arrecifes'e ulaşıp ulaşamayacağımızı sorduğumuz
garsondan onay alınca kumsala geçip yürümeye başladık.
Sahildeki kayalar gittikçe büyüyerek geçmemizi imkansız hale getirdiğin de sevgili
garson bey acaba neye onay vermişti diye düsünsek de bu saatten sonra yapılacak
çok bir şey yoktu, orman yolunu sabah geçeriz deyip önce karnımızı doyurduk ve
günün geri kalanında sahilde dinlendik.
Tayrona'da Ravioli |
Canaveral Plajı |
Börtü böcekle aram hiç iyi olmadı, hayvanları çok sevsem de vahşi hayat için çok
hevesli olduğumu da sanmayın dolayısıyla bu seyahat başlı başına bir maceraydı
benim için lakin restorana yürürken önünüzden hızla geçen ve ismini bilmediğiniz
iri bir tavşanla köpek arasındaki hayvanları görünce ya da dev karıncalarla
karşılaşınca inanın bu macera ürkütücü de olabiliyor.
Dev Karıncalar |
uyandırmaya başladı. Odalara bırakılan fenerler ile ancak yolumuzu bulup
akşam yemeğimizi de yedikten sonra yine oyalanmadan bungalovumuza çıktık.
Dalgaların sesi, gece ötmeye başlayan kuşlara ve diğer komşu hayvanlara karışırken
inanılmaz bir sağanak başladı, açıkcası ışıkları açıp dışarıdan gelen seslerin
sahiplerini oda da bulma ihtimalimiz olduğundan sessiz sedasız ve yerimizden
hiç kıpırdamadan güneşin doğuşunu bekledik.
Verandamızdan okyanus manazarası |
gibi yeni güne hazırdı, güle oynaya kahvaltıya inip Arrecifese doğru yola çıkmak
için hazırlanmaya başladık.
Saglıklı Kahvaltı |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder